Categorie: persoonlijk
-
23 jaar, dankbaar en 1 jaar schoon van kanker
Een jaar geleden lag ik met mijn armen langs mijn hoofd onder de buis voor een PET-scan. Het was 2 oktober 2017, mijn 22ste verjaardag. Drie dagen later zag ik confetti in de lucht en genoot ik van chocoladetaart. Ik was schoon van kanker. Vandaag ben ik 23 jaar geworden en dankbaar. Dankbaar voor mijn gezondheid.…
-
‘Kanker overkomt mij niet,’ dacht ik altijd
Kanker is iets dat een ander overkomt, mij niet. Dat is wat ik altijd dacht. Ik was twee jaar toen mijn oma overleed. Ze had kanker. Geen idee wat dat inhield. Ik groeide op. ‘Ach, de kip is een beetje zwart door de barbecue, kan geen kwaad,’ zeiden ze. Een halfgare hamburger is tegenwoordig ook…
-
“I have decided” dus ik liet me dopen
“I have decided” staat er in witte letters op het zwarte T-shirt dat ik draag. Op blote voeten stap ik door de golven in de zee naar de twee mannen die al klaar staan. Blijdschap overvalt me. Ik kruis mijn armen voor mijn borst en knijp met twee vingers mijn neus dicht. “Deborah, op grond…
-
Terug naar mijn thuis in Rotterdam
Met de laatste spullen in mijn handen loop ik het huis binnen, in Rotterdam. Ik ben weer terug. Ik ben terug in Rotterdam. Niet alleen in de weekenden ben ik er te vinden. Nee, nu ook doordeweeks. Geen kamer meer in Ede, geen twee huizen meer. Alleen nog een bedje in Rotterdam, daar waar ik…
-
Terug naar mijn basis, zodat ik weer ga genieten!
Ergens in me zat een heel onrustig en somber gevoel. Ik wist niet precies wat ik ermee moest, dus verwijderde ik Instagram en Facebook van mijn mobiel en trok ik me een paar weken terug van mijn blog. Zo had ik tijd om na te denken. Ik besefte dat ik het best spannend vind om…
-
Wat zal 2018 mij brengen? Vertrouwen in de toekomst…?
Midden in de nacht hef ik mijn glas vol champagne met de mensen die er op dat moment zijn. Het siervuurwerk begint en ik zie in een flits alles van afgelopen jaar voorbijkomen. Wat een heftig en moeilijk jaar was 2017. Maar 2018 zal ook niet makkelijk worden. Toch krijg ik steeds meer vertrouwen in…
-
Sprookjesachtig genieten bij Landgoed ’t Loo, grenzend aan de Veluwe
De sfeer doet me denken aan de reclame van de Efteling, weet je wel die ene waar die uil in een boom voor een huisje zit en zegt: ‘lekker in zo’n huisje, gezellig, met elkaar… samen…’ Nou, voor een sprookjesachtige beleving zit je bij Landal Landgoed ’t Loo ook helemaal goed! De omgeving bestaat uit…
-
Ik ben SCHOON, vrij van kanker!
Op mijn verjaardag (2 oktober) zong ik de zin “I’m radioactieve…” in het ziekenhuis. Nee, ze konden geen betere datum uitkiezen voor de PET-scan. Gelukkig zat ik daar met een beter gevoel dan de vorige keer. En dat blijkt. Desondanks gaat mijn hart als een gek tekeer wanneer ik de kamer van de arts binnenloop.…
-
Een tussenhalfjaar en een roman schrijven om kankertaboes te doorbreken
“Kanker”, zeg ik maar weer als iemand de naam van de ziekte niet uit zijn strot krijgt. Als velen zo om de ziekte heen blijven draaien, hoe kunnen ze dan een zware tijd voor een patiënt ooit makkelijker maken? Dit heeft mij geïnspireerd om in mijn ‘tussenhalfjaar’ te beginnen met het schrijven van een boek. Een…
-
De chemo’s zijn voorbij!
Van mijn gezicht is het misschien nog niet helemaal af te lezen, maar mijn gedachten springen al van vreugde. Vorige week donderdag heb ik eindelijk de allerlaatste chemokuur gehad. Een zucht van opluchting stroomt door heel mijn lijf. Ik voel me nu nog niet helemaal top, maar het idee dat alles vanaf nu alleen maar…