2020. Een jaar waarin veel veranderde in Nederland. Ook in mijn leven, al had dat niet allemaal te maken met coronamaatregelen. Ik doel op moeilijke momenten: een relatiebreak-up, nog meer studievertraging, geen huisje kunnen vinden, mentale dipjes… Maar gelukkig heb ik ook veel mooie momenten mogen meemaken, waar ik 2020 enorm dankbaar voor ben. Ik licht er 14 uit.

Even geen zin om te lezen? Als je op ‘play’ hierboven klikt, lees ik deze blogpost graag aan jou voor.

Maar eerst wil ik vertellen wat de minder leuke momenten in 2020 voor mij waren. Helaas horen die er ook bij, maar kan ik die in 2021 hopelijk achter me laten.

Moeilijke momenten in 2020

In februari startte ik met een redactiestage bij Eva (Evangelische Omroep). Toen werd nog een beetje lacherig gedaan over het coronavirus, maar al snel werden de maatregelen serieuze zaak. Ik voelde me een beetje overdonderd, moest thuiswerken en wilde nu al helemaal spoedig een eigen huisje vinden. Maar dat lukte niet. Niet veel later raakte mijn relatie met een geweldig persoon uit. Ik voelde me al vermoeid, maar dit was voor mij de druppel. Ik nam een maand vrij. Mentaal zat ik steeds minder goed in mijn vel. De relatie ging uit door omstandigheden waar hij en ik allebei geen grip op hadden, verder treed ik niet in details. Maar daar had ik het enorm moeilijk mee. Soms kan het leven gewoon zo anders lopen dan je had gehoopt, en dat kan veel verdriet opleveren, wat om veel verwerkingstijd vraagt. 

Het opende vervolgens mijn ogen om in deze tijd dat ik weer single ben aan mezelf te werken. Ik heb al lange tijd last van PTSS met de bijkomende angsten en paniekaanvallen, maar nu wilde ik er écht mee afrekenen. Ik was er klaar mee om in pijn te leven. Ik klopte aan bij een psycholoog en volg nu nog steeds wekelijks therapie.

• 

• 

• 

Het is dus absoluut geen makkelijk jaar voor mij geweest, maar tegenover al deze moeilijke momenten staan gelukkig veel positieve veranderingen.

14 x dankbaarheid voor 2020

1. Mijn grenzen beter kunnen aangeven

De afstudeerfase van de opleiding Journalistiek vond ik onwijs zwaar. Fulltime stage lopen hield ik dan ook niet vol. Ik moest mijn grenzen aangeven. Dat deed ik. Daar ben ik best een beetje trots op. Het luchtte ook enorm op, wetende dat ik alles wat ik nog moest doen (researchen, enquête verspreiden, analyseren, interviewen, conclusies schrijven, artikelen produceren, etc.) over een langere periode kon verspreiden. Alsnog was deze periode eigenlijk te veel voor mij in een korte tijd, maar ik moest ergens beginnen met grenzen aangeven. Inmiddels ben ik freelance journalist en (tekst)schrijver en lukt het me, met behulp van ergotherapie, steeds beter om mijn grenzen aan te geven, op zowel werk- als privégebied.

2. De stap naar een psycholoog durven zetten

Ik hield het me al jaren voor: als ik meer tijd heb ga ik écht naar de psycholoog om met ‘dingen uit het verleden’ af te rekenen. Die tijd kwam er nooit. Mijn emmer vol trauma’s en angsten was inmiddels overstroomt. Het kon zo niet langer. Eindelijk pakte ik de telefoon op en vroeg ik een psycholoog om hulp. Ik zie dit als een grote overwinning en het heeft me inmiddels al veel inzichten en positiviteit teruggebracht in mijn leven.

• 

• 

• 

3. Ik ben tante geworden!

In maart 2020 kregen mijn zus en schoonbroer een gezonde zoon genaamd Daan. Mijn neefje. Voor het eerst ben ik daarmee ‘Tante Deborah’ of ‘Tante Dee’ geworden. Het duurde even voordat ik mijn neefje zonder raam ertussen mocht zien, vanwege de coronamaatregelen. Maar dat maakte de eerste echte ontmoeting natuurlijke extra bijzonder. 

4. Ik ben verhuisd en woon op mezelf in een schattige studio!

Jaren heb ik met bloed, zweet en tranen naar een eigen plek gezocht. Maar dit jaar was het eindelijk zover, ik ben verhuisd naar een studio en woon op mezelf. Wat geniet ik ervan om tot mezelf te komen en alles naar mijn smaak in te richten. Hier schreef ik al eerder een blogpost over (inclusief foto’s).

5. Genieten van enorm veel genietmomentjes

Ook dit jaar sta ik weer even stil bij alle kleinere maar net zo belangrijke genietmomentjes in mijn leven. Alle theemomentjes, boeken die ik heb mogen gelezen, de zon die ik mocht zien ondergaan en vastleggen met mijn camera, in de natuur wandelen of fietsen, de zon die mijn gezicht kietelde, alle muziek waarnaar ik mocht luisteren, alle aquarelachtergronden die ik mocht schilderen, en ga zo maar door.

6. Ervaring die ik als redacteur mocht opdoen bij Eva

Van februari tot en met augustus liep ik als redacteur stage bij Eva. Wat heb ik daar onwijs veel ervaring mogen opdoen als redacteur en journalist. Ik heb ook veel vrouwen gesproken die hun kwetsbare maar bijzonder inspirerende verhaal met mij wilde delen, daar ben ik onwijs dankbaar voor. Dat neem ik dan ook zeker mee mijn toekomst in.

7. Een cum laude diploma voor de HBO Bachelor Journalistiek

Wat heb ik ook dit jaar weer veel mogen leren en vooral ook veel praktijkervaring mogen opdoen voor de opleiding Journalistiek. Mijn afstudeerfase was mentaal en fysiek misschien een tikkeltje zwaar, maar dat was het absoluut meer dan waard om mijn diploma te halen. Begin november ben ik afgestudeerd, cum laude nog wel. Ik denk dat ik daarin best een beetje trots op mezelf mag zijn, want het was verre van vanzelfsprekend dat ik zou slagen, daar schreef ik eerder al een blogpost over. 

• 

• 

• 

8. Alle positieve vriendschappen in mijn leven

Afgelopen jaar heb ik helaas minder kunnen afspreken met vriendinnen dan ik zou willen, onder andere door mijn drukke afstudeerfase en coronamaatregelen. Maar dat neemt de vriendschappen gelukkig niet weg, integendeel. Juist in de moeilijke momenten heb ik de liefde van de mensen om mij heen des te meer mogen ervaren dit jaar. Daar ben ik dan ook enorm dankbaar voor.

9. Stap verder als freelance journalist en (tekst)schrijver

Vorig jaar richtte ik mijn onderneming op en dit jaar ben ik daarmee verdergegaan, in hoeverre mogelijk. Op dit moment sta ik in de startblokken om mijn inkomsten volledig uit het freelancen te halen. Dat klinkt spannend en dat is het ook, want ik heb geen idee hoe dit gaat uitpakken, maar wat ben ik dankbaar dat ik geheel mijn eigen werktijden mag bepalen. Ook wil ik meer met alle foto’s gaan doen die ik de afgelopen jaren van de natuur heb gemaakt. Verkopen. Maar hoe en wat? Dat weet ik nog niet precies, maar ik ben alleen al dankbaar voor de hoeveelheid ideeën die in mijn hoofd oppoppen om geld te kunnen verdienen. 

10. Alle online en digitale mogelijkheden

Zeker in dit jaar waarin veel meetings en bijvoorbeeld kerkdiensten online werden georganiseerd, ben ik extra dankbaar voor de digitale wereld waarin ik leef. Soms zet ik liever alle schermen uit om tot rust te komen, eerlijk is eerlijk het kan ook te veel worden, maar het is eigenlijk toch best bijzonder hoeveel kennis en sociale mogelijkheden er tegenwoordig via online wegen bestaan.

• 

• 

11. In mezelf en mijn dromen blijven geloven

Ik wil ook nog even stilstaan bij de gedachte dat ik in mezelf en mijn dromen mag blijven geloven. Ik vind dit namelijk niet altijd makkelijk, vooral omdat ik soms zoveel vragen van mensen krijg (“Heb je al een baan gevonden?” terwijl ik al langer dan een jaar freelancer ben… “Daar kun je toch niet van leven?”) en het dan voelt alsof ik en mijn dromen niet serieus worden genomen. Maar ik weiger om naar die negatieve gedachten die door de woorden van anderen in mijn hoofd belanden te luisteren. Ik weet eigenlijk heel goed wat ik allemaal wil bereiken en hoe, alleen weet ik niet altijd zo goed wanneer. Dat is oké. Ik probeer stap voor stap te bekijken wat ik op dit moment kan doen en pas daarna ben ik van plan om verder te kijken. 

12. Dat ik alles heb wat een mens nodig heeft

Ik bezit werkelijk alles wat ik nodig heb om te leven. Ik heb een dak boven mijn hoofd, voedsel om te eten, schone kleding om aan te trekken, werk waarvan ik blij word, lieve mensen om mij heen en opties om te ontspannen. Ik heb zelfs meer dan dat. Ik heb een bakkie pleur om de dag mee te beginnen, een gezellig huisje, veel te veel leuke kleding, en ga zo maar door.

• 

• 

• 

13. De prachtige zonsondergang

Dit wil ik nog even apart benoemen, omdat de zonsondergang voor mij altijd een bijzonder moment van de dag is. Al helemaal als de lucht prachtig verkleurt. Ook in 2020 was ik weer getuige van prachtige zonsondergangen. En die heb ik natuurlijk vastgelegd.

14. Ik houd weer een beetje meer van mezelf

Van mezelf leren houden en daar ook naar handelen blijft voor mij een journey. Maar wel een mooie journey. Ook dit jaar heb ik daar weer een stapje verder in mogen zetten. Zo gun ik mezelf veel meer me-time en ontspanningsmomenten. Daarbij mag ik van mezelf vaker huilen, ook als er geen directe aanleiding voor is. Het is oké. Ik hoef me niet elke dag goed te voelen. Ook gun ik het mezelf om veel minder uren te werken, omdat ik simpelweg door de chemokuren in 2017 nog te vermoeid ben om meer uren te werken. Ik houd zoveel van mezelf dat ik nu weiger om mezelf vol te proppen met pijnstillers om maar door te gaan. Daar ben ik best een beetje trots op én dankbaar voor.

Nog 1 extra punt van dankbaarheid:

15. Mijn fysieke gezondheid

Ik weet als geen ander dat een goede gezondheid niet vanzelfsprekend is. In 2017 kreeg ik op 21-jarige leeftijd kanker. Op dit moment ben ik drie jaar schoon maar heb ik nog altijd last van chemobreinklachten. Maar, ik ben niet meer levensbedreigend ziek en dat is wat voor mij telt. Ik ben dan ook onwijs dankbaar dat ik in een gezond lichaam mag leven. Ik ben zeker nog niet de oude en weet ook niet of ik die snel of ooit ga worden, maar ik ben zeker dankbaar dat mijn fysieke en mentale conditie ook dit jaar weer positief vooruit is gegaan. Ik geniet daarbij van alles wat ik wel kan zijn, doen en laten.

Waar ben jij 2020 dankbaar voor? Laat het me weten in een reactie.

Alle foto’s die je bestelt via mijn shop worden afgedrukt zonder mijn logo/watermerk erop. Deze voeg ik echter wel toe aan foto’s die ik op mijn blog deel, want helaas worden ze anders nog te vaak zonder mijn toestemming elders gebruikt.