2021. Hoewel de maatregelen veel leuke activiteiten onmogelijk maakten (nog steeds), kijk ik toch terug op een mooi 2021. Zo genoot ik van de prachtige natuur en volgde ik EMDR-therapie om een jeugdtrauma los te laten. Maar ook maakte ik een succesvolle start als zzp’er, storyteller. In deze blogpost vertel ik 7 keer waar ik 2021 dankbaar voor ben. Lees en beleef je met me mee?

Ik ben 2021 dankbaar voor:

1. Dat ik traumatherapie mocht volgen

Hoe langer de vermoeidheid aanhield na mijn ziekteperiode in 2017 én naarmate de coronamaatregelen strenger werden, hoe vaker ik last kreeg van nachtmerries, angsten en paniekaanvallen. PTSS-klachten. Die klachten kwamen alleen niet door het feit dat ik kanker heb gehad, maar door een jeugdtrauma. Een trauma dat voortduurde van mijn 10e tot 18e levensjaren. ‘Thuis’ voelde ik me gedurende bijna heel mijn tienerjaren niet veilig. In het kort had ik een nogal narcistische stiefvader waardoor thuis heftige ruzies ontstonden. Nadat mijn moeder hem op mijn 15e eindelijk het huis uitzette, bleef hij mij nog jarenlang stalken en bedreigen. Ik leefde in angst. De jaren nadat ik verhuisd was, ging het beter met me. Ik stopte mijn trauma weg. Maar sinds de chemokuren in 2017 voel ik me vermoeid, een stuk gevoeliger en emotioneler, waardoor het trauma langzaamaan weer naar boven kwam.

Ik ben dankbaar dat ik in 2021 traumatherapie mocht volgen, waaronder EMDR-therapie, én na 9 maanden dit kon afronden. De therapie heeft mij enorm geholpen om mijn ex-stiefvader weer enigszins als ‘mens’ in plaats van een monster te zien en te vergeven. Hierdoor verdwenen grotendeels mijn gevoelens van boosheid en machteloosheid, zo ook de nachtmerries. Ik merk nog ‘naweeën’, zo moet ik mezelf bij nieuwe én bestaande vriendschappen regelmatig eraan herinneren dat ik van het goede van mensen mag uitgaan en vertrouwen mag hebben. Dit gaat steeds beter, maar ik heb momenten waarop ik me isoleer en liever alleen wil zijn. Dat mag natuurlijk, het belangrijkste vind ik dat ik heb geaccepteerd dat ik een trauma heb opgelopen, en dat ik me emotioneel weer stabiel voel. Ik weet nu hoe ik met angst en paniekaanvallen kan omgaan, en de restklachten beïnvloeden mijn humeur niet.

2. Lieve mensen in mijn leven tijdens lockdown en maatregelen

Als startende zzp’er voelde ik me aan het begin van 2021 soms eenzaam, omdat ik veel alleen werk. Alle meetings die ik had, waren online. Ondertussen is dat gelukkig al een beetje veranderd. Maar zeker aan het begin van en halverwege 2021 was ik des te dankbaarder voor mijn sociale leven. Nog steeds ben ik enorm dankbaar dat ik lieve mensen in mijn leven heb die ik óók spreek als de maatschappij op slot gaat. Fysiek of digitaal. Ik merk dat ik daar als mens behoefte aan heb, hoe graag ik soms ook alleen wil zijn. Ik denk dat diep van binnen elk mens zich verbonden wil voelen met medemensen. Dat we liefde willen voelen en van alles met elkaar willen delen. Daarom is contact blijven houden met lieve mensen zo belangrijk!

3. Een midweek wandelen bij de Loonse en Drunense Duinen

In oktober verbleef ik een midweek in een knus huisje bij vakantiepark Landal Kaatsheuvel. Op loopafstand van Nationaal Park de Loonse en Drunense Duinen in Brabant. Elke dag ging ik op ontdekkingstocht om van de natuur te genieten, tot rust te komen én de prachtigste plaatjes vast te leggen. Klik hier om verder te lezen en alle foto’s te bekijken.

4. Een succesvolle start als zzp’er: storyteller 

In november 2020 behaalde ik mijn diploma voor de HBO Bachelor Journalistiek. En vanaf januari 2021 ging ik volledig aan de slag als zzp’er (content schrijver, storyteller). Dat was spannend. Ik koos voor het ondernemerschap omdat in mijn marktsector geen parttime banen voor het oprapen liggen, en helaas kan ik met mijn beperkte energie (door chemokuren in 2017) niet fulltime werken. De eerste maanden verliepen stroef. Ik merkte dat ik niet met plezier aan alle opdrachten werkte. Toch nam ik bijna alle opdrachten aan, want ik moest mijn huur betalen… Maar uiteindelijk trok ik de conclusie dat ik niet meer met iedereen wil samenwerken. Sommige opdrachtgevers gaven mij zelfs een opdracht en na aanlevering en het verzenden van de factuur hoorde ik helemaal niets meer. Het kostte mij te veel negatieve energie om de strijd aan te gaan. Ik besloot om alleen nog maar opdrachten aan te nemen waar ik enthousiast van word, én waar ik een goed onderbuikgevoel bij krijg.

Bij alle samenwerkingen waar ik niet fijn op terugkijk, kan ik achteraf zeggen dat ik van tevoren al een slecht onderbuikgevoel had. Maar omdat ik ook traumatherapie volgde vond ik het moeilijk om daarnaar te luisteren, aangezien ik in therapie in eerste instantie leerde om van het goede van mensen uit te gaan. Later leerde ik dat ik betreft belangrijke keuzes ook écht naar mijn hart (wat wil ik?) en onderbuikgevoel mag luisteren. Dat ben ik vanaf de zomer gaan doen, en met succes. ‘Nee’ zeggen gaat sindsdien makkelijk. Natuurlijk zat ik na negen maanden traumatherapie beter in mijn vel en trek ik daarom wellicht ook meer opdrachten en samenwerkingen aan waar ik oprecht blij van word (en mijn aangescherpte website helpt natuurlijk ook!).

5. Dat ik op ‘werkvakantie’ mocht naar Mallorca

Om te benadrukken dat ik inmiddels écht blij word van mijn werk als zzp’er, kan ik natuurlijk niet vergeten te vertellen dat ik in 2021 op ‘werkvakantie’ mocht naar Mallorca! Ja, écht! In de zomer mocht ik voor het startende zorgplatform Jezelfhelpen.nl de webteksten herschrijven. Een platform dat hulpzoekenden en zorgprofessionals aan elkaar wil verbinden. Omdat eigenaar Robert Reijnders positief was over mijn geleverde werk, maakte ik vervolgens ook content voor de social mediakanalen van Jezelf Helpen. En toen het balletje eenmaal rolde, werd ik voorgesteld aan zorgprofessional Romana Zwang, die samenwerkt met Jezelf Helpen. Romana wil retraitevakanties organiseren op het Spaanse eiland Mallorca. Ze had een aantal reclameteksten nodig en die mocht ik schrijven. En omdat de retraites, ook van andere zorgprofessionals, via de website van Jezelf Helpen geboekt kunnen worden, leek het Robert een mooi idee als ik aan de eerste retraite van Romana deel zou nemen en mijn fotografietalent zou inzetten om promotiemateriaal voor de retraites te maken.

Je mag best weten dat ik niet meteen ‘ja’ heb geroepen. Ik vond het spannend, naar een onbekend land met onbekende mensen op vakantie, met mijn beperkte energie. Kon ik al die prikkels wel aan? Mijn laatste vakantie naar het buitenland was twee jaar voordat ik kanker kreeg, in 2015. Na mijn ziekteperiode heb ik er geen geld of energie meer voor gehad. Maar natuurlijk dacht ik ook aan het feit dat dit een geweldige kans en uitdaging was om mezelf verder te profileren als storyteller. Én te ontdekken of ik inmiddels misschien meer aankan dan ik denk. Dus eind oktober nam ik deel aan een retraite op Mallorca. Ik genoot intens van het heerlijk zonnige weer en maakte daar prachtige plaatjes van de natuur, de haven en ontmoette geweldig leuke mensen. De eerste dagen kreeg ik helaas behoorlijk hoofdpijn van de spanning en temperatuurwisselingen, maar omdat ik de mensen zo lief waren en ik volledig werd geaccepteerd met mijn energiebeperking, kon ik al snel mijn angsten loslaten en oprecht genieten. Ik voelde me gewoon als een kind zo blij! Deze week was misschien wel mijn grootste hoogtepunt van 2021! Zal ik hier binnenkort nog een uitgebreidere blogpost over schrijven?

6. Dat mijn fysieke gezondheid vooruitgaat en ik inmiddels 4 jaar schoon ben van kanker

Mijn oma vroeg me vorige week of ik merk dat mijn gezondheid vooruitgaat, als ik het vergelijk met mijn gezondheid vlak na de chemokuren eind 2017. Inmiddels ben ik al 4 jaar schoon van kanker, waar ik ontzettend dankbaar voor ben! Over mijn fysieke gezondheid hoefde ik niet na te denken, dat is een volmondige ‘Ja, absoluut!’ Na de chemokuren kon ik maximaal vijf minuten wandelen of fietsen en nu wandel ik gerust een paar uur achterelkaar zonder dat het zweet over mijn rug loopt of dat ik direct in bed wil kruipen van de pijn in mijn lichaam. Ook kan ik meerdere keren per week sporten, dan bedoel ik 20-30 minuten yoga-oefeningen doen en soms nog 10-20 minuten op de crosstrainer. Daarnaast kon ik in 2020 na het boodschappen doen niets meer doen omdat ik moe was, maar nu kan ik soms nog verder werken of ergens een rondje fietsen of wandelen.

Maar mijn mentale gezondheid gaat voor mijn gevoel een stuk minder snel vooruit. Dan bedoel ik niet mijn humeur ofzo, want ik zit nog altijd positief en fijn in mijn vel. Maar ik bedoel mijn mentale energie. Dat is iets anders dan fysiek moe zijn. Het is een uur aan deze blogpost schrijven en dan moeten stoppen omdat alle letters voor mijn ogen dansen. Het is maximaal 3-4 uur per dag werken en dan stoppen omdat mijn hoofd bijna uit elkaar knalt. Alsof ik kortsluiting ervaar en mijn hersenen geen verbindingen meer kunnen leggen tussen alle woorden die ik in mijn aantekeningen voor een artikel heb geschreven. Gelukkig heb ik ook steeds meer werkzaamheden naast alleen ‘schrijven’, zoals researchen, brainstormen, een storytelling training geven, een bedrijfsverhaal en content strategie opstellen én niet te vergeten: fotograferen. Als ik fotografeer, merk ik dat ik uit mijn hoofd kom, en dat geeft me zoveel meer positieve energie in mijn hoofd dan dat het kost. Gek hè, hoe mijn hoofd werkt?

7. Dat ik steeds beter met geld leer omgaan

In 2020 zette ik een aantal stappen naar een zelfstandiger leven. Zo ging ik op mezelf wonen in een schattige studio en studeerde ik af. In 2021 zette ik een stap verder naar het ‘volwassen leven’, want als zzp’er moet ik mijn eigen brood en huurkosten verdienen. Als een factuur betaald wordt door een opdrachtgever, denk ik weleens: dat is dan de helft van mijn huur voor komende maand. Of: dat kan rechtstreeks naar mijn tandartsrekening. Ik ben me bewust geworden van het feit dat mijn leven geld kost en hoeveel uren ik voor die kosten moet werken. Als student had ik ongeveer dezelfde kosten, maar dan ontving ik in één keer een geldbedrag van DUO en stond ik niet stil bij waar dat geld vandaan kwam en waar het vervolgens heen ging.

In 2021 maakte ik een aantal moeilijke financiële momenten mee. Dat ik geen geld had voor mijn huur of brood bijvoorbeeld. Gelukkig ben ik gezegend met lieve mensen die konden bijspringen, maar fijn is natuurlijk anders. Het lastige aan mijn situatie was dat ik als zzp’er moest starten zonder buffer, én ik nooit precies weet wanneer bedrijven hun facturen betalen en ik mijn geld binnenkrijg. Maar ook hier leer ik van. Zo vraag ik aan nieuwe opdrachtgevers wanneer ze verwachten te betalen, zodat ik daar rekening mee kan houden met mijn uitgaven. Ook werk ik inmiddels bij hoge bedragen met aanbetalingen, en verstuur ik de facturen op vaste momenten in de maand. Mijn grootste leerpunt op gebied van financiën? Dat is als ik mijn geldstress loslaat en op mijn goede en liefdevolle God vertrouw, ik op de een of andere manier altijd rondkom.

Dat waren mijn punten van dankbaarheid voor 2021!

Waar ben jij 2021 dankbaar voor?

Ik kijk uit naar een prachtig 2022 met nieuwe uitdagingen en blije herinneringen.
En ik wens jou een gelukkig én gezond 2022 toe!

Liefs,
Dee