Met de laatste spullen in mijn handen loop ik het huis binnen, in Rotterdam. Ik ben weer terug. Ik ben terug in Rotterdam. Niet alleen in de weekenden ben ik er te vinden. Nee, nu ook doordeweeks. Geen kamer meer in Ede, geen twee huizen meer. Alleen nog een bedje in Rotterdam, daar waar ik me het meeste thuis voel.

Ede was niet mijn plek. Ik studeerde er, nog steeds, maar daar houdt het dan ook bij op. Ik vond geen aansluiting en kreeg heimwee naar de plek waar mijn roots ligt: Rotterdam.  Een aantal maanden geleden merkte ik al dat ik meer in Rotterdam was, bij mijn moeder thuis, dan in Ede.

Waarom had ik daar dan nog een kamer? Het was handig als ik meerdere dagen achterelkaar naar school moest. Ik heb nog steeds niet de energie die ik hoor te hebben. Daarom hield ik mijn kamer aan. Ondertussen was ik druk bezig met het zoeken naar een stageplek voor na de zomervakantie. Die heb ik gevonden! En die stageplek zit niet in Ede. Ik heb dus geen reden meer om daar te wonen.

Eerst zocht ik nog naar een kamer in Rotterdam, omdat ik liever niet weer thuis bij mijn moeder wilde wonen. Ik wilde een deels eigen plek en had veel eisen. Ik mocht naar hospiteeravonden, maar bedacht me. In een studentenhuis zal ik me nooit prettig voelen. Gedeelde ruimtes, vreemde geuren en een smerige douche. Het is simpelweg niets voor mij. Dan woon ik nog liever tot het einde van mijn studie bij mijn moeder.

En dat is nu het geval. Een week geleden verhuisde ik weer terug naar mijn bedje in Rotterdam!  Het is misschien niet het meest ideale om weer thuis te wonen, maar ik kan de komende jaren zo flink wat geld besparen en me volledig richten op mijn stage, de rest van mijn studie en daarmee mijn toekomst. Ik heb hoef niet meer van thuis naar kamer te reizen en andersom en ik heb meer tijd voor de mensen in mijn omgeving hier.

Ik trek mijn gestreepte pyjama aan en kruip onder de zachte dekens. Mijn ogen sluiten en ik vlieg naar dromenland. Twee huizen, dat was niets voor mij. Elke keer moest ik weer wennen aan het andere bed en lag ik maar te woelen met mijn ogen halfopen, waarna ik de volgende dag ontzettend moe was. Nu val ik elke avond als een blok in slaap en stap ik met meer energie uit mijn bed. Ik maak weer ochtenden mee waarin ik dingen kan doen!

Om mezelf het nog aangenamer te maken om weer thuis te wonen, ben ik binnenshuis van kamer gewisseld. Ik slaap nu in een grotere kamer waar binnenkort dan ook een  groter en comfortabeler bed in komt! Ook kan ik nu op mijn kamer aan een bureau zitten om te schrijven en ga ik de kamer aankleden met leuke accessoires. Ik ben dus echt een plekje voor mezelf aan het creëren waar ik me zo nu en dan even kan terugtrekken.

Ondertussen heb ik nu vakantie van school, maar ben ik wel aan het werk voor verschillende opdrachtgevers. Als journalist, jazeker. Dat had ik een halfjaar geleden nog niet durven hopen. Niet alleen omdat ik nog niet wist wat ik precies met mijn studie wil later, maar ook omdat ik nauwelijks energie had. Voor iedereen die het nog niet weet: ik wil na mijn studie dus wél journalist worden en artikelen schrijven voor verschillende media. Als freelancer, daarom werk ik nu aan mijn cv.

Vanaf september mag ik voor maar liefst acht maanden stagelopen! Wel parttime, omdat ik wegens mijn energielevel hier en daar dagen nodig heb om bij te komen. Ik mag als redactiestagiaire stagelopen bij het online platform en tijdschrift van Schrijven Online. Dit is hét grootste schrijfplatform in Nederland! Ik zal een of twee dagen per week heen en weer moeten reizen, maar dat is te overzien. Als ik aan september denk verschijnt er een brede glimlach op mijn gezicht!

En nu terug naar waar deze blogpost over ging: ik woon weer in Rotterdam. Ik heb mijn bedje, mijn thuis weer teruggevonden.

Liefs,

P.s. Deze foto is gemaakt bij de Kralingse Plas, mijn favoriete plekje buiten in Rotterdam.