Mijn neusvleugels spreiden zich zodra we het bos naderen. De geur van natte bladeren, dennen en hout dringt naar binnen. Een klein weekje verbleef ik samen met mijn oma in een vakantiehuisje midden in de bossen van Hoenderloo. En wat heb ik genoten van alle kleuren, heide, de rennende eekhoorntjes om het huisje en zelfs wat zonnestralen. Lees en kijk je mee?

Op een maandag in oktober (ja, ik deel dit blogverslag 1 maand later…) kwamen we eind van de middag aan op Vakantiepark Landal Miggelenberg. Ik zag het huisje dat omringd was met bomen, heuvels en gevallen bladeren. Het zag er meteen al knus uit. Het was helaas een druilerige dag dus mijn oma en ik besloten om onze spullen uit de auto te halen en de rest van de avond lekker warm binnen te blijven. Dat was absoluut geen straf, want toen we eenmaal aan het koken waren, zagen we ineens een aantal eekhoorntjes om het huisje heen rennen.

Rondje Hoenderloose Bossen

De volgende dag stond ik vroeger naast mijn bed dan verwacht, klaar om de fietsen op te halen. Vorig jaar was ik ook met mijn oma op vakantie en bleef ik in de ochtenden in het huisje terwijl zij al op pad ging. Een bevestiging dat mijn energieniveau afgelopen jaar weer is gestegen. En ja, mijn oma is nog vrij actief.

Voor het eerst fietste ik op een elektrische fiets, dat vond ik spannend maar al snel heel fijn, want het bespaarde me veel energie. Al helemaal bij al die lange paden en heuvels in het bos. We kozen een fietsroute uit die ons door het Hoenderloose Bos leidde, en ook nog een stuk van Beekbergen liet zien. Dat was een prachtige keuze, want ik zag veel afwisselende landschappen. Een donker bos met hoge bomen en mos op de grond, lichtere paden waar de zon zich liet zien en waar bladeren en paddenstoelen langs het pad lagen. Hoge bomen, lage bomen, eiken, dennenbomen. En zelfs een stukje heide. Ik legde zoveel mogelijk plaatjes vast met mijn camera.

Eekhoorntjes

Voldaan kwam ik weer thuis in het huisje, waar niet alleen de eekhoorntjes actief waren, maar ook een aantal koolmeesjes en roodborstjes (die laatste twee waren alleen zo klein en snel dat ik ze niet goed op de foto kreeg).

Herten spotten in Het Nationaal Park De Hoge Veluwe

De woensdag keek ik misschien wel het meest naar uit, want deze dag gingen we naar Het Nationaal Park De Hoge Veluwe. Zouden we herten spotten? Uiteraard gingen we ook deze dag op de fiets, en hadden we weer geluk met het stralende zonnetje dat onze wangen warm hield. Zodra we door de hekken van het park heen waren en onze tickets hadden laten zien, fietsten we de heide tegemoet. Ik observeerde een grote vlakte met heide, hier en daar bomen met groene, rode of bruine bladeren, en zeker ook een aantal fietsers. Ik legde de kiekjes die me opvielen natuurlijk weer vast met mijn camera.

Net op het moment dat ik een prachtig plaatje vastlegde en we daarna het bankje dat naast het pad stond wilde opzoeken, kwam er een grote groep tieners op ons af fietsen. Dan bedoel ik een stuk of vijftig tot honderd tieners met hier en daar een leiding die allemaal midden op het fietspad gingen stilstaan. Ik keek mijn oma aan en stelde voor om ons een weg erdoorheen te wringen, op zoek naar een ander plekje om te lunchen. Midden op de heide stond een bankje waar we onze meegebrachte broodjes opaten, daarna zetten we onze fietstocht voort en kwamen we weer veel heide maar ook een stuk bos tegen.

Een uurtje later voelde ik mijn energie behoorlijk dalen, en wilde ik terug naar het huisje. Daar kwam ik even goed bij, om vervolgens rond de schemering terug te fietsen naar het park. Misschien zouden we herten kunnen spotten, die kans liet ik natuurlijk niet liggen. We fietsten naar een speciaal uitkijkpunt, zetten onze fiets neer en liepen naar een soort hutje waar je door houten balken heen kon kijken, zo het landschap in. En ja hoor, daar zagen we niet één, niet twee, niet drie, zelfs geen tien of elf, nee, maar liefst zeker twintig herten.

Burlende edelherten

Als je op een foto klikt, kun je die beter bekijken.

De herten liepen, lagen, graasden en een aantal edelherten gingen de strijd met elkaar aan en waren aan het ‘burlen’ (loeien in de paartijd). Oktober was natuurlijk midden in de bronsttijd. Totdat het edelhert dat bij de kudde hoorde opstond, en héél langzaam richting de vier vechtende mannetjes liep, om ze vervolgens weg te jagen. Ik had dit nog nooit eerder in het echte leven gezien. Dus dat vond ik een bijzonder moment dat natuurlijk moest worden vastgelegd. Uiteindelijk hebben we daar bijna een uur staan kijken naar de herten, toen werd het koud en tijd om het park te verlaten. Al kwamen we op de terugweg nog een aantal herten tegen.

Schaapskudde midden op de hei

De laatste dag dat we de fietsen in ons bezit hadden, kozen we voor een route door de Hoog-Buurlose heide, het Uchelse bos en het Spelderholt. Het miezerde al een beetje toen we het huisje verlieten, maar we hadden goede hoop dat het de rest van de dag droog zou blijven. Allereerst kwamen we weer een prachtig stuk bos tegen, gevolgd door een landschap met heide. ‘En wacht even, wat zie ik daar?’

Midden op de hei liep een herder met zijn schapen. Dat was natuurlijk een prachtig moment om even stil te staan, maar helaas begon het steeds harder te regenen en fietsten we maar weer snel door. Totdat het wel héél hard begon te regenen, de lucht vol hing met donkere wolken en we het enorm koud kregen. We besloten de kortst mogelijke route terug naar het huisje te pakken. Daar konden we gelukkig opwarmen en alsnog blijven genieten, want de eekhoorntjes leken hun schouders op te halen voor de regen.

Een écht vakantiegevoel

Het ideale aan dit vakantiepark vond ik trouwens dat we de deur van het huisje konden openen en sluiten met een app op mijn mobiel. Op dezelfde manier konden we in- en uitchecken, zonder de eerste of laatste dag lang in de rij te moeten staan bij de receptie.

Kortom heb ik een heerlijk vakantiegevoel mogen beleven. Dat het huisje omringd werd door bomen en eekhoorntjes hielp daar natuurlijk enorm aan mee. Zelfs als ik niet op pad was, had ik het gevoel dat ik midden in het bos was.

Geniet van de Hoenderloose bossen en heide, gewoon bij jou thuis

Wil jij dit gevoel ook intens beleven? Maar dan gewoon bij jou thuis? Dat kan! Veel van mijn foto’s kun je in mijn webshop op wanddecoratie bestellen. Heb je een speciale wens? Stuur me dan gerust een bericht naar info@ablessedstoryteller.com

Liefs,
Dee