‘Lees je Bijbel, bid elke dag.’ Een liedje dat ik als kind vaak zong tijdens de zondagschool. Een liedje waarin men de basis van het geloof uitlegt aan kinderen. Als ik eens goed over de inhoud van dat kinderliedje nadenk, vraag ik mezelf af of ik nog steeds genoeg bid én uit de Bijbel lees. Ik dacht soms namelijk dat ik niet meer zo vaak hoefde te lezen zodra ik geen kind meer zou zijn… Maar niets is minder waar.

De basis van het geloof is niet voor niets de ‘basis’. Hoe kan ik verwachten om verder in het geloof of als persoon te groeien als ik niet eens meer de moeite neem om Zijn woord te lezen? En hoe kan ik keer op keer verwachten dat alles goed zal blijven gaan als ik nergens voor bid of dank? En waarom moet ik me keer op keer afvragen of ik niet genoeg heb gebeden en gelezen? En vind ik het echt zo moeilijk om hier elke dag tijd voor vrij te maken?

In Jakobus 4:2 staat: ‘U krijgt niets, omdat u niet bidt.’ Zo simpel is het bij God! Laten jij en ik dat nooit meer vergeten!

“Gewoonte”
Iets wat de kinderen moeten leren, moeten jij en ik toch zeker zelf al kunnen? Hoe moeten die kids anders ooit begrijpen hoe belangrijk de basis van het geloof is? Het valt mij soms op dat sommige christenen opeens veel meer met het geloof bezig zijn zodra ze kinderen krijgen. Ik had het zelf ook altijd in mijn hoofd: ‘Als ik kinderen krijg, dan moet ik het goede voorbeeld gaan geven!’ Eigenlijk helemaal niet verkeerd om het goede voorbeeld te geven, natuurlijk, maar moest dit eigenlijk niet elke dag al een “gewoonte” van me zijn?

Als alles in mijn leven goed leek te gaan, leek ik dat bidden en lezen namelijk nogal snel te vergeten. Ik vind het dan ook geen wonder dat ik teleurstellingen of onverwachte wendingen in mijn leven niet zag aankomen én niet wist hoe ik ermee om moest gaan. Maar gelukkig weet ik nu dat de Here altijd slechts één gebed van mij is verwijderd. Ik dacht vaak ook zó moeilijk, terwijl bij en met God alles zó simpel is. Ik weet ook dat ik altijd een kind van God zal blijven, dus zal ik nooit “oud genoeg” zijn om te stoppen met leren.

Tijd vrijmaken
Sinds een tijdje lees ik elke ochtend uit de Bijbel én bid en dank ik meerdere malen per dag. Ik zet de wekker niet eens eerder… Ik ben namelijk echt geen ochtendmens!! Ik scrol gewoon iets minder op sociale media. Tijd vrijmaken kan dus best makkelijk zijn. Daarbij geeft het me veel rust en moed om de dag goed te kunnen beginnen. Natuurlijk weet ik dat er altijd nog onverwachtse situaties zullen blijven komen, maar ik geloof dat hoe sterker het geloof en vertrouwen in God is, hoe beter een mens met minder leuke omstandigheden kan omgaan.

Petrus had al door dat mensen “het allemaal wel weten”, maar het niet altijd in hun daden te zien is. Het volgende gaat niet alleen over de basis, maar het gehele leven in Christus. 2 Petrus 1: 10-12: ‘Broeders, laat daarom uit uw gedrag blijken dat God u heeft geroepen en uitgekozen, dan zult u nooit struikelen of vallen. Als u zo leeft, zal God de poorten van het eeuwige koninkrijk van Onze Here en Redder, Jezus Christus, wijd voor u openzetten. Ik ben van plan u daaraan te blijven herinneren, ook al weet u het allemaal en staat u stevig gegrondvest op de waarheid.’

Ik weet dat God nog veel meer grote plannen met mijn leven heeft en dat ik op dit moment ook nog met wat onzekerheden leef. Toch of juist daarom geven gebed en Zijn woorden kracht, moed en vreugde om er elke dag weer wat moois van te maken. Ik geloof dat een christen nooit genoeg kan leren, dus komt er geen moment dat jij en ik genoeg hebben gelezen en gebeden. Daarom is het zo belangrijk om, zoals men alle kinderen al meegeeft, het zelf ook nog altijd te blijven doen: ‘Lees je Bijbel en bid élke dag, zodat je groeien mag.’

Liefs,

P.s. Vind je het moeilijk om zelf te bedenken welke tekst je nu weer moet lezen? Schrijf je dan in voor een dagelijks woord of overdenking, pak je eigen Bijbel erbij en lees de tekst aandachtig door. Lees iets verder dan wordt aangegeven, zo krijg je wellicht het hele verhaal uit de Bijbel mee met de benodigde inzichten en wijsheden.