– Kort verhaal – ‘Waarom vieren we eigenlijk kerst?’ vraagt Timmetje nieuwsgierig.
‘Timmetje, de geboorte van Jezus was een belangrijk moment,’ antwoordt opa Gijs scherp.
‘Ja, maar bij Teuntje komt de Kerstman elk jaar langs. Waarom komt hij niet bij ons?’
‘Doe nou niet zo moeilijk, Timmetje,’ waarschuwt zijn grote zus met een strenge blik.‘Maar opa, is Jezus dan niet de kerstman?’
‘Nee, Timmetje, de Kerstman is een verzinsel van de Amerikanen. Dat heeft niets met ons kerstfeest te maken. En nu mag je weer lekker verder smullen.’ Met zijn ogen wijst opa naar het volle bord dat voor Timmetje zijn neus staat.
Hij begrijpt het niet. Timmetje is nu zes jaar, maar nog nooit heeft hij een cadeau gekregen met kerst. Zou de Kerstman dan werkelijk niet bestaan? ‘Maar, waarom is Jezus er dan nooit op zijn verjaardag?’ merkt Timmetje op.
‘Timmetje, alsjeblieft,’ probeert zijn zus nog een keer.
‘Het geeft niet, Mirna. En Timmetje, Hij is er wel.’ Opa is maar al te blij dat zijn kleinzoontje zich interesseert voor het geloof, dat kan hij over zijn kinderen en kleindochter niet zeggen.
‘Opa, volgens mij ben je onze belofte vergeten,’ zegt Mirna snel. Nerveus wikkelt ze haar lange glanzende zwarte haren om haar vinger.
‘Kom Timmetje, dan gaan we even naar de keuken om te kletsen,’ zegt opa dan.
Moeder komt teruggelopen nadat ze zich korttijdig excuseerde vanwege een onenigheid met haar broer. De discussie was haar duidelijk in het verkeerde keelgat geschoten. Ze zou te bot hebben gereageerd op de whatsappjes van haar broer. Ze had geen idee dat het gebruik van “emoji’s” tegenwoordig een verplichting was.
‘Zo, wat heb ik gemist? Hopelijk weer een vreselijke discussie, dan lopen we nog op schema,’ zegt ze sarcastisch.
‘Toe nou,’ zegt Bram. ‘Ruth, sorry. Ik had geen idee dat je er niks mee bedoelde.’
‘Ja, het is al goed. Zo gaat het toch altijd?’
Bram veegt met zijn handen door zijn wilde krullenkop. Hier had hij niet op gerekend. Toch gaat het vanzelf, ze zijn ook zo verschillend.
‘Mama, mag ik iets zeggen?’ vraagt Timmetje die naast zijn opa de keuken komt uitgelopen.
‘Ja, natuurlijk, kleine man,’ reageert Ruth.
‘Ik hoef geen dure cadeaus meer,’ vertelt hij.
Zijn moeder begint te lachen: ‘Waar komt dit opeens vandaan?’ en ze gebaart naar zijn stoel dat hij moet zitten.
‘Opa vertelde dat we al een heel mooi cadeau hebben gekregen.’
‘Oh ja?’ Ze kijkt zoekend om zich heen. ’Wat dan?’
‘Een vriend.’
‘Een vriend?’ vraagt Mirna nu ook nieuwsgierig.
‘Een vriend die heel lief is.’
‘En waarom is die vriend dan zo lief?’
‘Omdat hij er altijd is, ook als je niet lief bent geweest.’
‘Werkelijk?’ vraagt Ruth ongelovig.
‘Ja. Hij wordt niet snel boos en áls iemand boos is, wil hij snel weer vrienden zijn.’
‘En wie is degene dan wel?’
‘Jezus.’
Opa slaat trots zijn armen over elkaar. De anderen slaken een zucht, wetend dat de kleine man de waarheid spreekt.

Dit was een kort verhaal met als thema: kerstdiner. De moderne Kerstman hebben we grotendeels te danken aan een Amerikaanse cartoonist in de bloeiende tijd van de politieke spotprent. Lees hier over ‘de verrassende oorsprong van de Kerstman’.

Ik wens iedereen hele fijne Kerstdagen en alvast een gelukkig en gezond Nieuwjaar! 🙂

Liefs,