De sfeer doet me denken aan de reclame van de Efteling, weet je wel die ene waar die uil in een boom voor een huisje zit en zegt: ‘lekker in zo’n huisje, gezellig, met elkaar… samen…’ Nou, voor een sprookjesachtige beleving zit je bij Landal Landgoed ’t Loo ook helemaal goed! De omgeving bestaat uit een prachtige natuur met bossen en heidevelden. Dat betekent: alleen maar genieten. 

Het huisje waar we zitten, is gezellig en lekker knus. Elke avond chillen we heerlijk op de bank en geniet ik van het brandende hout in de openhaard. Ik hoef aan niks te denken en ik hoef me nergens mee bezig te houden of ergens op voor te bereiden. Een vriend en ik wandelen door de bossen en bekijken enkele dorpjes. Wat een rust en wat een geluk.

Relaxt
Ik voel me zo relaxt, dat ik bijna zou vergeten wat ik dit jaar allemaal heb moeten doorstaan. Maar wat voelt het heerlijk om even uit die hectische bubbel te mogen stappen.

Wandelend door de natuur ontmoet ik geweldige eigenschappen van de herfst. De bladeren van de bomen verkleuren, net zoals het gras en de heide. Allerlei paddestoelen komen tevoorschijn, waaronder die met rood en witte stippen. Kabouter Spillebeen zag ik echter niet heen en weer wippen. Wel kwamen er een paar gekrakte paddestoelen tevoorschijn, waarschijnlijk een erfenis van de wilde dieren.

Roodkapje 
Over wilde dieren gesproken, die zijn zeker aanwezig in het bos. Niet alleen hoor ik het burlen van de edelherten, dankzij mijn vriend zie ik er ook een! We gaan op wildsafari met de auto. Dat is even spannend. Maar net zoals Roodkapje zijn wij niet bang voor de wilde dieren. Anders kunnen we ze nooit zo mooi op een plaatje vastleggen. Hier schreef ik eerder al een blog over.

De ene keer bewonderen we herten in het wild, de andere keer smikkelen we hertenbiefstuk naar binnen vanaf ons bord. Om de wildpopulatie rondom de Veluwe onder controle te houden, krijgen jagers de opdracht een bepaalde hoeveelheid af te schieten. Dit klinkt zielig, maar het is ook voor hun eigen bestwil. De zwakkere herten hebben zo een minder lange lijdensweg. En eerlijk is eerlijk, hertenvlees is buitengewoon heerlijk vlees.

Duimpje
Het weer zit lekker mee. Het zonnetje schijnt en dat zorgt uiteraard voor een lach op mijn gezicht. We wandelen veel, waardoor we verschillende paden tegenkomen. Gelukkig hoeven we niet net zoals Klein Duimpje met broodkruimels of kiezelsteentjes te strooien om de weg te onthouden. Mijn vriend onthoudt het allemaal zo goed, dat hij de paden onderhand zelfs op zijn duimpje kent (oké, slecht inkoppertje).

Op een dag besluiten we om de volgende ochtend vroeg op te staan, in de hoop wilde dieren te spotten. Als we ons tijdelijk nest verlaten, is het nog muisstil op het park. De zon breekt langzaam door. Dat moet ik even vastleggen. We rijden door de bossen, en rijden… en rijden… en rijden… Maar zien geen wilde dieren. Gelukkig mogen we wel genieten van een prachtige hemellucht die zijn mooiste kleuren laat zien:

Langs de weg
We bezoeken de nabije dorpjes: Elburg, Nunspeet en Epe. We bekijken hier en daar wat winkeltjes en halen boodschappen bij de Jumbo. Langs de kant van de weg stoppen we voor een potje bloemenhoning. Verderop lopen we het Honingmagazijn binnen, omdat ik dol ben op honing. Ook hier neem ik een potje mee. Wisten jullie trouwens dat het helemaal niet zo goed gaat met de honingbijen? Hier lees je er meer over.

Een theeleut zoals ik kan het natuurlijk niet laten om bijzondere smaken te laten staan. Zo kom ik bij de heidenbloesemthee en bramentree terecht. Beide aanraders! En een vleugje honing maakt het extra aangenaam. 😉

Zo zie ik maar weer: geen gebrek aan sprookjes op de Veluwe! De fantasie mag ik een vrije loop geven en dan komt het allemaal tevoorschijn. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik dit allemaal met een knipoog heb geschreven. Het leven is kort om altijd serieus te zijn. Dat hoop ik dan ook met mijn vakantieverslagje duidelijk te maken.

Blijf lachen, blijf dromen, ga doelen achterna en wees vooral niet bang. Denk maar aan Klein Duimpje en Roodkapje, zij lieten zich voor geen goud tegenhouden. Vergeet daarbij niet om van alle kleine dingen te genieten. Leef nu het kan! En voordat je het weet, word je net zoals Sneeuwwitje overvallen door iets waar je nooit van had durven dromen… En dat hoeft niet perse een prins te zijn.

En ze leefden nog lang en gelukkig…

Liefs,