Iedereen maakt wel eens fouten. Pas nadat hetzelfde ‘iets’ meerdere keren fout of anders is gelopen dan je wilde, vraag je jezelf af of het allemaal nog wel zin heeft… In velen gevallen is het zeker nog mogelijk om jouw doel te behalen. Mits je er nog een hoop pogingen voor over hebt. In enkele gevallen is het gewoon beter om datgene los te laten en je te focussen op waar je wél goed in bent. Als het over verplichte toetsen gaat, zal je je uiteraard extra moeten inspannen. Gaat het over een vaardigheid ontwikkelen die jou eigenlijk niet ligt, dan is het misschien beter om die droom te laten varen.

Afgelopen semester heb ik mij erg gefocust op het ontdekken van mijn kwaliteiten en vaardigheden op journalistiek vlak. Ik wil met jullie delen hoe ik deze heb ontdekt en hoe ik mezelf hierdoor beter leer kennen én ontwikkelen tot uiteindelijk de beste versie van mezelf:

1: Focus op mijn kwaliteiten
Een van mijn kwaliteiten is het vermogen tot reflecteren. Een van mijn zwakheden is dat ik een misstap niet zo gauw kan loslaten. In mijn opleiding leer ik om mij vooral te focussen op mijn kwaliteiten. Kwaliteiten kan ik namelijk nog verder ontwikkelen tot mijn specialiteiten. Dingen waar ik moeite mee heb, daar zal ik altijd meer moeite voor moeten doen om het te leren. Sommige zwakheden zijn ontwikkelbaar, maar de meeste niet en kosten enorm veel energie als ik er gewoon niet goed in bent. Daarbij is het natuurlijk wel heel handig om te weten wat nou mijn kwaliteiten zijn en wat mijn zwakheden zijn, dan weet ik waar ik mij wel en niet op moet focussen.

2: Wat vertellen anderen over mij?
Niet alleen merk ik zelf wat mij beter afgaat dan iets anders, ook de mensen om mij heen kunnen mij dit vertellen. De mensen die het dichtst bij mij staan (vrienden) kunnen dit denk ik wel beter vertellen dan mensen die iets verder van mij staan. Toch kan het beiden iets opleveren waar ik zelf nooit op zou zijn gekomen. Ik vind het interessant om te horen hoe ik overkom bij mensen die ik niet zo goed ken, maar nog interessanter vind ik dat de mensen die mij wel goed kennen, een totaal ander beeld van mij hebben.

3. Welk(e) karakter(/persoonlijkheid) heb ik?
Niet alleen mezelf, maar anderen kunnen dus ook duidelijk maken wie ik ben. Uiteraard kunnen mensen die dicht bij mij staan een eerlijker inzicht geven dan vreemden. Sterker nog vreemden kennen mij helemaal niet en dat is waar ik me wel eens druk om kon maken. In een nieuwe ruimte met nieuwe mensen kijk ik liever eerst even alles aan, dan dat ik meteen met iedereen een praatje maak. Ik heb even gedacht dat ik mijn instelling hierin moest veranderen, omdat ‘sociale’ journalisten het allemaal beter voor elkaar krijgen. Hier ben ik op teruggekomen. Er zijn namelijk twee soorten karakters: introversie of extraversie. En mijn introversie kan ik niet veranderen. Na mijn zelfbeeldpresentatie vorig blog ben ik mede door mijn studieloopbaanbegeleider tot dit inzicht gekomen.

4. In de schijnwerpers of op de achtergrond?
Ik ben niet iemand die mezelf maar al te graag in de schijnwerpers wil zetten. Dit heb ik ook ontdekt tijdens de kerntaak: journalistieke verhalen vertellen, afgelopen semester. Hiervoor moesten we in een redactie een TV-item maken. Hierbij was een taakverdeling van groots belang. Omdat alle redactieleden alles wel zo’n beetje wilden uitproberen, besloten we de taken te rouleren. Ik merkte dat ik meteen de filmcamera wel erg interessant vond. En eigenlijk ging dit mij ook erg goed af. Een radio-item monteren vond ik iets minder leuk, omdat ik daarbij de beelden mis. Het TV-item monteren vond ik daarentegen wel super gaaf en ook dat ging mij goed af. Presenteren of interviewen hoeft van mij niet perse voor de camera, daar voel ik me niet echt prettig bij.

Een week geleden heb ik samen met een klasgenoot een kort itempje gemaakt over de ‘gezelligste winkel van Rhenen en provincie Utrecht’. Mijn klasgenoot deed de verslaggeving en ik het camerawerk en de montage. Deze wil ik graag met jullie delen om te laten zien wat ik dan zowel heb gedaan dit blok:

5. Mijn grenzen opzoeken
Ik was dit jaar begonnen aan de verkorte route van de opleiding journalistiek. Dit gaf mij eigenlijk van het begin af aan al twijfels of ik dat wel aan zou kunnen. Die twijfels zijn nooit weggegaan en toen ik dit blok bezig was met de extra opdrachten voelde ik de stress die mij vervolgens van mijn concentratie afhield. Ik weet dat ik het heb geprobeerd en met die gedachte voelde ik een hele opluchting toen ik besloot met de verkorte route te stoppen. Uiteindelijk doe ik liever de reguliere opleiding in 4 jaar op mijn gemak en volle focus, dan dat ik in stress allemaal extra opdrachten moet maken om het in 3 jaar te halen. Ik had er ook niet echt meer plezier in, omdat het ‘maar gedaan’ moest zijn. Vanaf het moment dat ik de knoop doorhakte, had ik mijn energie en focus weer gevonden en geniet ik er weer van.

6. Van reflecteren kun je leren
Zoals mijn lezers misschien wel weten, deel ik eigenlijk nooit echt hele persoonlijke dingen. Toch wil ik wel mijn ontwikkelingen met jullie delen. Misschien dat iemand iets herkent en wat aan mijn ervaring heeft. Ook de manier waarop ik mezelf beter wil leren kennen kan natuurlijk iedereen gebruiken. En of je jezelf nou hartstikke goed kent of niet, van reflecteren kan iedereen leren. Dan rust er misschien de vraag wanneer je dan écht jezelf bent? Je hoort wel eens iemand zeggen: “Toen was ik echt mezelf niet”. Is dat zo? Is de manier waarop iemand reageert niet opgenomen in een persoonlijkheid? Ik denk van wel. Dit hoeft alleen niet slecht uit te pakken. Zolang je jouw fouten erkent, jouw kwaliteiten stimuleert en dus jezelf bent, accepteert en blijft, zal je gewaardeerd worden om wie je bent: jezelf.

Het was dit keer een erg lang bericht, dit komt omdat ik een compleet beeld van dit onderwerp met jullie wilde delen!

Liefs, Dee

~Deeserve it